Geen bomen, maar illegale raves in ijskoude, verlaten fabriekshallen in het Limburg van de jaren negentig. Dat zijn de beelden die de donkere synthpop van Visions of Trees bij ons oproept. Niet dat de industriële technobeats je op het albumdebuut van het Londense duo om de oren vliegen of dat het album verzuipt in monotoon geboenk – daarvoor houden Sara (v – engelenstem) en Joni (m – knopjesdraaier) te veel van De Popsong. Maar Visions of Trees leent wel degelijk ingrediënten uit de (euro)dancescene van de negentiger jaren.
Zo koppelt het bijna euforische synthpartijen en vrouwenvocalen met een permanent vrieslaagje er overheen aan verhakkelde, verkoelde beats. Maar ’Visions of Trees’ biedt de luisteraar meer dan dansvloerklare, trancey clubstampers. De fantastische single ‘TURN 2 U’, ‘Everything Awaits’ en ‘Glass Rain’ zijn heerlijk poppy, ‘Disappeared’ doet ons vaagweg denken aan de trance-klassieker ‘Higher In The Sky’ van The Mackenzie. Maar dan met dromerige vocalen. Je vindt er evengoed vertraagde, futuristische luistersongs op terug die enkel geschikt zijn voor donkere avonden in isolement. Droned out r ’n b uit een ander melkwegstelsel (zoals de van een stel Salem-beats en spooky parlando voorziene ‘Endless Days Of Youth’) en beklemmende, trage slepers (‘With You’). “Moody and messed-up pop”, zo noemen band en label die hybride van pop en r’n’b en eurodance graag. In dit geval geen holle verkoopspraatjes, maar een behoorlijk treffende omschrijving.
Een echt klassiek album is ‘Visions Of Trees’ niet geworden, daarvoor zijn er teveel donkere rustpunten en mindere momenten: ‘Eternal Return’ is Enigma op een handvol inferieure xtc-bollen, ‘We’re All Dust’ slaapverwekkende vertraagde vocal trance. De toevoeging van eerdere singles ‘Sometimes It Kills’ en ‘Sirens’ – wel terug te vinden op de digitale bonus track versie – had het jonge tweetal minstens een punt extra opgeleverd. Het zij zo. Dat Visions Of Trees een opwindende en originele popsong ineen kan boksen staat wél volledig buiten kijf.
Dit album verdient dus zeker een plaatsje in je (digitale) platenrek. Ergens tussen, euh, Ian Van Dahl en White Ring.
Album verdeeld door N.E.W.S