Wie de muziek van deze Amerikanen hoort, zou nauwelijks durven te vermoeden dat Wye Oak een duo is. De twee bandleden zijn dan ook muzikanten die heel wat in hun mars hebben. Drums en gitaar, meer hebben ze eigenlijk niet nodig om te boeien. En dit doen ze al iets meer dan drie jaar. Met The Knot brengen ze hun ambitieuze tweede op de markt. Een logisch vervolg op hun debuut If Children, dat ze dit keer niet op eigen risico uitbrachten, maar wel gewoon bij een label.
Een indieplaatje pur sang, dat is The Knot geworden. Zo blijft Wye Oak niet toegespitst op hun enge indiefolk-genre maar gaan ze ook verder dan dat met enkele fijne indienummers waar gitaargeweld primeert. Eerst doen ze dat met de schitterende intro Milk and Honey waarbij de zang weggelegd is voor Andy Stack. Daarna evenaren ze dat met het knappe For Prayer, waarin we de intrigerende stem van Jenn Wasner ontdekken en dat ook buitengewoon bombastisch klinkt in de refreinen. Ook Siamese is zo’n nummer, het is niet voor niets onze persoonlijke favoriet. Zo klinkt het liedje simpelweg briljant en doet het de andere nummers verbleken dankzij een aanstekelijk refrein, boeiende zang en indrukwekkende strijkers. Verder valt ook Take It In onder die categorie. Een nummer dat minder goed is dan de rest van de plaat maar wel een voorbeeld is van de perfectie indiepop. Van dat niveau vallen er ook enkele minder goede indiepopnummers te bespeuren. Niet dat ze verzuipen in het gitaargeweld, ze vallen gewoon veel minder op dan pakweg een Siamese. Denk dan vooral aan Talking About Money, het zeven minuten-durende Mary is Mary en Tattoo. Vervolgens eindigt The Knot in stijgende lijn. Eerst met het door de strijkers gekruide I Want For Nothing, het diepgaande That I Do en het bombastische slotnummer Sight Fight.
Wye Oak heeft met The Knot een cd op de markt gebracht die verder gaat dan wat we gewoon zijn van het duo. Al moeten we wel zeggen dat Wye Oak pas echt uitblinkt met indiefolknummers zoals Siamese en I Want For Nothing. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat Wye Oak op vlak van gitaarnummers veel minder klinkt. Integendeel, Wye Oak is echt wel in staat om met z’n tweetjes bombastisch te klinken. En dat is weinige bands gegeven. Wij vinden het dan ook niet verwonderlijk dat deze Amerikaanse band regelmatig het voorprogramma van The Dodos verzorgd. The Knot Is hoe dan ook een aanrader voor de liefhebbers van indiepop en indiefolk.
Album verdeeld door Munich Records