Release Radar 26/06: naar deze albums kan je voortaan luisteren

door Martijn Bas

Elke vrijdag draait de release-radar van menig muziekliefhebber overuren. Om niet verloren te lopen in Facebookfeeds en Soundcloudprofielen hebben wij de interessantste albums van deze week voor jullie in een lijstje gegoten.

Arca – KiCK i

Na de single ‘@@@@@’ – op zichzelf al goed voor meer dan een uur aan muziek – brengt Arca met ‘KiCk i’ haar tweede project van 2020 uit. We kennen de Venezolaanse vooral van haar abstracte electronica, maar op deze nieuwe plaat laat ze haar experimentele touch los op heel wat diverse genres. Van furieuze reggaeton en onderkoelde hiphop tot overweldigende popnummers, op dit album staat er voor ieder wat wils. (Tobias) Lees hier de uitgebreide recensie.

Ceelo Green – CeeLo Green is Thomas Callaway

Het alias Ceelo Green is vooral bekend onder het andere alias Gnarls Barkley, maar nu komt Thomas Callaway met muziek onder z’n eigen naam naar buiten. Met behulp van The Black Keys-gitarist Dan Auerbach grijpt de zanger terug naar de hoogdagen van soul en r&b uit de seventies. (Mattias)

Dirty Projectors – Flight tower

Dirty Projectors wil dit jaar vijf ep’s uitbrengen met telkens een ander bandlid achter de microfoon. ‘Flight tower’ is nummer twee en de opvolger van het drie maanden oude ‘Windows open’, waarop Felicia Douglass de zang op zich neemt. (Mattias)

Gordi – Our two skins

Na haar debuutalbum ‘Reservoir’ besloot de Australische Sophie Payten dat all-in gaan op muziek misschien toch een te groot risico was. En dus haalde ze haar diploma geneeskunde. Altijd handig, maar nu tweede plaat ‘Our two skins’ uit is misschien toch niet meer zo essentieel. Het einde van een lange relatie zorgde voor inspiratie, Gordi zelf laat horen dat ze zowel strak geproduceerde folk als rauwere singer-songwritertrucjes beheerst. (Mattias)

Haim – Women in music pt. III

‘Women in music pt.III’ is Haims derde studio-album. Eerlijker en oprechter dan ooit omarmen ze de chaos van het leven. Haim neemt wat meer afstand van de bombastische studioproducties van hun laatste langspeler en keren terug naar hun meer uitgepuurde versie in ‘WIMPIII’, net zoals een huiskamerconcert. Heerlijk. Fleetwood Mac-referenties zijn nooit ver weg wanneer je over Haim praat en wie van meerstemmigheid en lekkere jaren 70-baslijntjes, funk en rock-‘n’-roll houdt, zoek niet verder. Raadsel: uit welke hit haalden ze inspiratie voor hun single ‘Summer girl’? Tip: zoek niet te ver, 1972 ongeveer… (en neen deze keer is het niet Fleetwood Mac). (Naomi)

James Krivchenia – A new found relaxation

Hoewel hij in Big Thief de drums voor z’n rekening neemt, ga je op z’n tweede solo album amper slagwerk horen. Op ‘A new found relaxation’ experimenteert James Krivchenia met field recordings, resulterend in een verrassende ambient plaat. (Martijn)

Jessie Ware – What’s your pleasure

Jessie Ware hield in 2012 haar debuut ‘Devotion’ boven het doopvont. Acht jaar – en twee albums, een podcast en een kookboek – later bevindt ze zich miraculeus nog altijd een beetje onder de radar (ook bij Indiestyle zijn de meningen verdeeld). Dit verandert hoogstwaarschijnlijk deze week want haar singles werken zoals een trein van Starlink-satellieten. Met ‘What’s your pleasure?’ keert ze terug naar haar debuutjaren, haar poppy r&b richting dance stuwend. (Eva G)

Khruangbin – Mordechai

Na het recente ‘Hasta el cielo’ en gemoedelijke ‘Texas sun’, keken wij reikhalzend uit naar de nieuwe plaat van Khruangbin. Op ‘Mordechai’ schuifelen de drie Texanen rustig verder op eclectische en swingende nummers. Hierbij laten ze zich letterlijk vaker horen met lyrische zang, waarbij bassist Laura Lee Ochoa de meerderheid van de vocale taken voor haar rekening neemt. (Gertie)

Park Hye Jin – How can I

Een volwaardige langspeler laat voorlopig nog even op zich wachten, maar de Zuid-Koreaanse volgt haar debuut-ep alvast op met zes nieuwe tracks die het zowel goed zouden doen in het club-circuit als op de hoofdtelefoon. (Martijn)

Pottery – Welcome to Bobby’s motel

Het Canadese Pottery was een van de vele bands die de release van z’n album uitgesteld zag worden. Nu kunnen we eindelijk een nachtje boeken in Bobby’s motel’, dat verdacht hard klinkt als iconische New Yorske postspunkclub CBGB. Veruit de beste Talking Heads-plaat die Talking Heads dit jaar niet uitbracht. (Mattias)