School Is Cool pleit op nieuwe plaat voor eenvoud: “Mensen scripten op sociale media hun eigen dramatiek”

door Louis Van Keymeulen

Drie jaar na ‘Good news’ is School Is Cool terug met een nieuw album. De New Kids In Town zijn intussen tien jaar bezig en er kruipt stilaan een overheersende maturiteit in de Antwerpse rockband. Genard trad de afgelopen jaren meer op als soloartiest en was zelfs te bewonderen in ‘Liefde voor muziek’ op VTM. We interviewden hem en toetseniste Hanne Torfs in zijn woonst in Berchem. De helft van de living was gevuld met boeken en de andere helft met tal van babyspullen voor de recent geboren Mattilda Genard. “Of dat mij als artiest veranderd heeft? Vraag dat bij de volgende plaat nog eens. Dit album was al afgewerkt voor mijn dochter geboren was.”

School Is Cool is bij het grote publiek bekend vanwege haar radiovriendelijke barokpop. In de beginjaren scoorde de band veel hits met onder andere impressionant vioolwerk van toenmalig violiste Nele Paelinck en het gebruik van experimentele dubbele drumlijnen. Op ‘Things that don’t go right’ haalt Genard zijn mosterd elders, namelijk de classic rock. “Dat is niet met opzet gebeurd alleszins. Over onze eerste single ‘Close’ werd gezegd dat het heel erg leek op iets van War On Drugs. Ik heb classic rock altijd interessant gevonden. De catchy saaiheid die bijvoorbeeld Dire Straits kenmerkt vind ik echt fascinerend. Vroeger vroeg ik aan Matthias Dillen om geen hi-hats te gebruiken of drumlijnen te spelen die hij alleen kon spelen met zes armen. Ik merk dat ik nu comfortabele muziek wil maken. Songs met een groove die je goed doet voelen en dus geen muziek die je probeert op het verkeerde been te zetten.”

In de songteksten op het nieuwe album vinden we elementen van een dysfunctionele relatie. Genard is reeds negen jaar samen met zijn vriendin, dus daar zal het niet aan liggen. “Er zit niet echt een idee achter. In het algemeen kijk ik op naar literaire teksten die niet expliciet zijn, maar waar je wel een gedefinieerd gevoel van krijgt. Het album zit vol losse gedachten die bijeengesprokkeld zijn door een fictief, ruziënd koppel. Ik heb ontzag ten opzichte van andere songwriters die goed in vlagen kunnen schrijven en ik probeer het ook. Bruce Springsteen is één van mijn voorbeelden, maar die werkt echt vanuit specifieke personages. Die doet echt research naar verschillen tussen de sociale klassen, zoiets is niet aan mij besteed. Ik ben ook fan van Joni Mitchell en sommige nummers van Bob Dylan. Dan heb ik het niet over Dylan’s lange, uitgesponnen politieke commentaren. Hij heeft nummers met bepaalde zinnen in waarvan ik denk: “amai, dat heb ik echt al meegemaakt in een relatie.” Dat vind ik fenomenaal knap. Ik doe het dus niet uitgedacht en systematisch, maar wel in kleine beetjes die samen één setting weergeven.”

Torfs steekt Genard een hart onder de riem. “Je kan van Johannes zijn teksten echt je eigen verhaal maken. Ik vroeg aan hem wat de betekenis achter ‘Close’ was en ik had iets helemaal anders in gedachten. Ik vind het interessant dat het niet zwart-wit is, je moet er even op kauwen. Trouwens, Johannes weet dikwijls zelf niet goed wat hij schrijft.”

Naast het subtielere emotionele luik, lijkt er ook een cynische kant aanwezig te zijn op de plaat. In het nummer ‘Right here’ horen we de zin: try not to get discouraged by this trashfire century. “Die zin komt uit het gedicht ‘April’ van Sandra Simonds. Dat begint met ‘hello sanity, hello trashfire century’. Dat was de originele titel van het album, maar we vonden het een beetje te apocalyptisch. We zijn nog altijd School Is Cool. Het ironische en het frivole aspect typeert ons nog altijd. We willen geen aanklacht maken of een pamflet de wereld insturen.
Nu, dat stuk past wel bij de tijdsgeest. Ik betrap mijzelf en mijn leeftijdsgenoten vaak op een soort ironische vorm van overdramatisering. De manier waarop er bijvoorbeeld in memespeak gebabbeld wordt over zaken zoals depressie, angst, of FOMO (fear of missing out, n.v.d.r), vind ik heel charmant. Amai, ik voel mij zo oud als ik het woord memes uitspreek, maar het klopt. Het reflecteert zich ook een beetje in de titel, ‘Things that don’t go right’. Mensen laten geen plaats meer voor dingen die misgaan. Je ziet op sociale media alleen mensen die op vakantie zijn of die iets fantastisch meemaken.”

We moeten ons dus niet schamen om de menselijke fouten te tonen, aldus Torfs en Genard. “Je moet kunnen accepteren dat je het leven niet honderd procent in de hand hebt. Het nieuws doet het vaak uitschijnen dat het nog nooit zo slecht is gegaan met de wereld. De mens zit gewikkeld in een moeilijke balans. Je wordt gebombardeerd met mensen die prachtig en foutloos zijn en je moet je eraan spiegelen, en anderzijds word je gebombardeerd met het idee dat er overal bombardementen zijn. Als er dingen misgaan is het heel dramatisch, en als er dingen goed gaan is het altijd glamoureus. Wij proberen te zeggen dat het niet erg is om eens rustig in de zetel te gaan zitten.”

Op 30 maart 2010 won School Is Cool de finale van Humo’s Rock Rally. Sindsdien veranderde de bezetting van de band en liveband enkele keren, en daarmee ook de mindset. We vroegen Torfs en Genard om de vergelijking te maken met het toenmalige, en het huidige denkpatroon. “In het begin was School Is Cool meer sturm und drang. De energie van de 21-jarige mannekes die veel te bewijzen hadden, filosofie hadden gestudeerd en dachten veel te zeggen te hebben, was prominent aanwezig. Hanne kwam in 2012 bij de band en is met haar synthesizerstijl heel bepalend geweest. Ze wordt tot op vandaag soms nog aangesproken als de nieuwe van School Is Cool, maar ze speelt al bijna acht jaar in de band. Nele heeft eigenlijk maar twee jaar in de band gespeeld. We hebben haar indertijd vervangen door een keyboardiste en een violiste. De viool is er in de loop der jaren een beetje uitgefaseerd.”

Nuchterheid en kalmte zijn op de nieuwe plaat prioriteit numero één. Een groot contrast met de mindset na de release van ‘Nature fear’ in 2014. Enkele leden verlieten de band en Gennard zat zelfs even verwikkeld in een rechtszaak met een voormalig bandlid. Frustraties alom dus, en dat uitte zich toen ook op het album. Is anno 2020 het scherpe randje van School Is Cool afgevijld? “Op deze plaat zit er iets comfortabel, herkenbaar en dicht bij huis. Het woord ‘veilig’ kwam even in mij op, maar dat voel ik niet bij onze muziek. Wij hebben ons uitgedaagd, maar soms is het leuk om in je comfort zone te blijven. Dan doen we waar we weten waar we goed in zijn, in plaats van te zeggen, we gaan het omgooien, want we zijn te veilig”

Misschien heeft School Is Cool na tien jaar nood aan rust. “Je maakt wel wat mee op tien jaar. Soms krijg je kansen en kan je die helemaal incashen, op andere momenten valt de ticketverkoop tegen. Soms mag je meedoen aan een VTM-programma, en soms zijn er clashes tussen de bandleden. Muzikaal gezien zijn we alleszins een veel strakkere band geworden en vooral een hechte vriendengroep. In het begin dacht ik dat ik de frontman moest zijn die alles in de hand moest hebben. Nu besef ik veel meer wat niet mijn functie en wat mijn zwaktes zijn.”

School Is Cool is binnenkort te zien in Gent (16.04, Charlatan), Utrecht (17.04, Ekko), Antwerpen (18.04, Trix) en in Brussel (24.04, Ancienne Belgique). Alle tour dates en tickets vind je via de website van de band.