Header image

De 20 beste popalbums van 2022

door Tobias Cobbaert

2022 was een boeiend jaar voor de popmuziek. De pandemie was min of meer overgewaaid en de dansvloer mocht weer gevuld worden met escapistische meezingers. Daarbij moesten we jammer genoeg wel vaststellen dat het rond de hyperpopniche opvallend stil bleef, mede omdat 100 Gecs hun nieuwe plaat uitstelden naar volgend jaar. Enkel More Eaze & Claire Rousay gaven het microgenre een interessante draai op ‘Never stop texting me’, waar hyperpop vermengd werd met indie en ambient. Charli XCX, die de afgelopen jaren dienstdeed als brug tussen de hyper- en mainstream pop, pakte het dit jaar opvallend braver aan met ‘Crash’. Dit keer leek ze niet te willen vernieuwen, maar nostalgisch terug te blikken op de UK dance en pop van de jaren ’90 en 2000. Minder avontuurlijk, maar erg aanstekelijk. Visuele vormgeving door Louis Van Keymeulen.

Ook andere vooruitstrevende popartiesten losten dit jaar verrassend escapistische albums. Al vroeg in het jaar voelde FKA twigs de vibe van 2022 aan met ‘Caprisongs’, eens geen groots artpopstatement maar een mixtape vol zwoele, verrassend dansbare melancholie. Shygirl loste met ‘Nymph’ dan weer haar langverwachte debuutalbum, waarop ze iets minder duister en uitdagend klonk dan op haar ep’s. Niet dat je ons hoort klagen, want het album stond vol uitstekend danspop met een licht experimenteel randje. Voor de grootsere statements moest je dit jaar bij SZA en Bad Bunny zijn. Die eerste dropte met ‘SOS’ op de valreep eindelijk haar tweede album, en het is een met serieuze ambities geworden. Die tweede bevestigde dan weer zijn status als reggaeton-superster met een dubbelaar van epische proporties.

Vanuit andere hoeken werd er wel nog duchtig geëxperimenteerd. Het opvallendste voorbeeld was Rosalía, die de flamenco grotendeels achterwege liet en eveneens aan de slag ging met reggaeton. ‘Motomami’ is een verrassend experimenteel album met veel rare geluiden geworden, zonder dat Rosalía mainstream appeal ook maar één keer uit het oog wordt verloren. Dat Björk een experimenteel album zou uitbrengen, hoefde dan weer minder te verbazen. Maar dat de IJslandse met gabber aan de slag zou gaan, deed ons aanvankelijk toch wat fronsen. De twijfelaars kregen echter lik op stuk: ‘Fossora’ is weer een enorm boeiende artpopplaat geworden. En ook de glitch pop van Yeule op ‘Glitch princess’ wist de experimentele popliefhebber te beroeren.

In de lage landen was er dan weer één plaat waar we niet omheen konden: Charlotte Adigéry & Bolis Pupul wisten zowat iedereen te overtuigen met hun vinnige elektropop op ‘Topical dancer’, waarin aanstekelijke beats en scherpe teksten elkaar van begin tot eind kracht bijzetten. Merol bewees dan weer dat ze niet alleen ‘die van de Slimste Mens’ is, maar ook een plezante popplaat vol grappige schrijfsel kan afleveren. ‘Wellif’, het debuutalbum van Tristan, bleek moeilijker te categoriseren, en dan hebben we het nog niet eens gehad over de experimentele electronica annex narcotische pop van Azertyklavierwerke op ‘Coconut oil’.

Veel mooie platen, maar toch was er één popalbum dat er met kop en schouders bovenuit stak. Net als zoveel andere popartiesten zocht ook Beyoncé dit jaar de dansvloer op, en dat deed ze met verve. ‘Renaissance’ is niet alleen van begin tot eind een hyperdansbare housepopplaat geworden, maar ook een geschiedenisles voor dummy’s doorheen de geschiedenis van housemuziek en de cruciale rol die zwarte gemeenschappen daar altijd in gespeeld hebben. Een plaat waarbij je zelf kan beslissen hoeveel je er bij wil nadenken, en die zowel de historicus als de party animal bekoort.

Als we dit jaar één conclusie kunnen trekken, dan is het dat pop een enorm breed en gevarieerd genre is dat veel verder gaat dan wat er op de radio gedraaid wordt. Bekijk hieronder de volledige lijst.

1) Beyoncé – Renaissance
2) Charlotte Adigéry & Bolis Pupul – Topical dancer
3) FKA twigs – Caprisongs
4) Rosalía – Motomami
5) Yeule – Glitch princess
6) Shygirl – Nymph
7) Yaya Bey – Remember your north star
8) Jockstrap – I love you Jennifer B
9) Tristan – Wellif
10) Bad Bunny – Un verano sin ti
11) Björk – Fossora
12) SZA – SOS
13) Charli XCX – Crash
14) Ravyn Lenae – Hypnos
15) Merol – Troostprijs
16) More Eaze & Claire Rousay – Never stop texting me
17) Azertyklavierwerke – Coconut oil
18) The 1975 – Being funny in a foreign language
19) Amber Mark – Three dimensions deep
20) Lyzza – Mosquito