Verslag …And You Will Know Us by the Trail of Dead en Maybeshewill in TRIX op 21.10

door Pieter Malliet

Als voorlaatste afspraak in hun Europese agenda streken de door en door gepokt en gemazelde indierockers van …And You Will Know Us by the Trail of Dead neer in het Antwerpse TRIX. Voor een band gaat het einde van een tour doorgaans één van twee kanten op: oftewel werden de spreekwoordelijke violen tegen dan helemaal perfect op elkaar afgestemd, oftewel steekt de eerste vermoeidheid samen met een aantal bijhorende kwaaltjes reeds de kop op. De balans lijkt voor het ervaren Texaanse viertal eerder naar dit laatste over te hellen.

Niet zo voor het frisse en frivole voorprogramma Maybeshewill. Dat het sympathiek overkomende Britse kwintet deze avond mag openen is geen toeval. Afgewerkt met enkele welgemikte samples van speeches en dialogen, brengen ze een instrumentale mix van postrock, electro, alt en math rock, waarbij ze dikwijls terugvallen op een groove die je op de meer proggy platen van de hoofdact kan terugvinden. Vooral het samenspel van drums en elektronische beats zit erg vernuftig in elkaar. We krijgen een sfeervolle, professioneel gedisciplineerde, bij momenten licht experimentele set op het menu; voor de liefhebbers uitgevoerd in een gestileerde choreografie van moderne indierockposes.

Trail of Dead gaat verschroeiend van start met bulderende versies van ‘Will You Smile Again?’ en ‘Worlds Apart’. De toon van een rechttoe rechtaan, pletwals aanpak wordt meteen gezet voor de rest van het optreden. Daarnaast wordt al snel duidelijk dat de stem van Conrad Keely er zowat aan is. Toetsen werden thuis gelaten, en de donderend dominerende drums, gelijk of ze nu worden ingespeeld door Jamie Miller of door Jason Reece, staan weinig nuances toe in de gitaren. Op primitieve wijze vindt de afwisseling zacht-hard nog wel een weg naar de set, maar over het algemeen blijft weinig ruimte over voor dramatiek, dromerigheid en subtiliteit. Alles wordt zo volgespeeld dat het geheel wat rommelig overkomt, en ondanks de bakken energie wat aan kracht verliest.

We beginnen stilaan te vermoeden dat, net zoals deze live prestatie, ook Trail of Deads volgende langspeler de paden van de epische progrock grotendeels zal verlaten. Het optreden gaat immers een dag vooraf aan de release van hun nieuwe album ‘Lost Songs’. Samen met voorsmaakje ‘Up To Infinity’ wijst het andere hiervan gebrachte werk eerder op een terugkeer naar hun hoekige noiserock roots ten tijde van het titelloze debuut en ‘Madonna’.

Terwijl de trein uit Austin nagenoeg anderhalf uur ononderbroken voortdendert, merken we dat ze hun laatste drie platen zo goed als volledig links laten liggen. Met onder meer ‘Caterwaul’, ‘Relative Ways’ en afsluiter ‘Totally Natural’ werken Keely en Reece zich nat in het zweet, ze duiken zelfs enkele keren het publiek in. Een gebrek aan beleving kan je hen alvast niet verwijten. Toch blijf je ook na de eerder matig gesolliciteerde bisronde, besloten met ‘Another Morning Stoner’, wat onvoldaan achter. …And You Will Know Us by the Trail of Dead beukte er weliswaar naar hartenlust gedreven op los, maar je kan er niet buiten dat het optreden te lijden had onder een manifest gebrek aan nuancering en variatie.

Heartbreaktunes programmeert binnenkort onder meer Moon Duo (TRIX, 23.10), Mono (Vooruit, 28.11) en Night Beats (Beursschouwburg, 05.12) op verschillende Belgische podia. Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.

…And You Will Know Us by the Trail of Dead Facebook

Maybeshewill website