Punch, Brothers, Punch: 6 april – de tien beste nummers van de voorbije week, met o.a. White Denim en The Antlers

door Thomas Konings

Omdat het niet altijd even gemakkelijk is om de gigantische stroom aan nieuwe singles te volgen, helpen we je naar goede gewoonte een handje door onze tien favoriete nieuwe nummers van de voorbije dagen op te lijsten. Hier is onze Punch, Brothers, Punch van deze week.

How To Dress Well – Repeat Pleasure

Waar Tom Krell anno 2010 zijn muziek verstopte achter een mistige sluier van lo-fi geruis, klinkt zijn laatste materiaal bijzonder glad, helder en zelfs best toegankelijk. ‘Repeat Pleasure’ combineert de zanger z’n herkenbare sentiment met een eerder dansbare productie en een bijzonder aanstekelijk refrein. How To Dress Well brengt dit jaar nog een nieuwe langspeler uit, de twee voorbodes ervan beloven alvast heel veel goeds. (TK)

The Antlers – Palace

The Antlers zijn op hun best wanneer ze je een krop in de keel bezorgen, denk maar aan hun meesterwerk ‘Hospice’. Het nieuwe ‘Palace’ is ook weer één brok emotie, dankzij Peter Silbermans ontroerende stem en een vrij grootse instrumentatie. (TK)

Soft Metals – No Turning Back

Stel je een ballenbad voor met reuzegrote ballen, enkel zwarte en witte, en jij zit aan de binnenkant van zo’n rond plastieken ding. De ideale soundtrack hierbij zou gevormd worden door Soft Metals, de perfecte missing link tussen new wave en dreampop. (BS)

Timber Timbre – Beat The Drum Slowly

Wie dit nummer om kwart voor middernacht tien keer na elkaar afspeelt, durft geheid geen donker bos meer in. Doe je het toch, en word je op gruwelijke wijze door een vierkoppig monster opgevreten, dan heeft Timber Timbre alvast voor een onweerstaanbare soundtrack gezorgd. (BS)

White Denim – At Night In Dreams

Het laatste album van deze Texanen is bijna een half jaar oud, toch willen ze je nog één keer proberen te overtuigen met de single ‘At Night In Dreams’. Elke muzikant bewondert de snelheid en soepelheid waarmee deze band zich op hun instrumenten beweegt en dan hebben we het nog niet eens gehad over de opwindende soulstem van frontman James Petralli. White Denim klinkt als Led Zeppelin gespeeld door mathrockers en plaatst je in een dilemma tussen heftig headbangen en spastisch alle ledematen uitslaan. Wij proberen het vaak gewoon te combineren. (JVL)

Gil Scott-Heron – Alien (Hold On To Your Dreams)

Het is niet de eerste keer dat ondergetekende in deze rubriek voor een stem uit het hiernamaals kiest. Misschien ligt het aan een overdreven respect voor de doden, misschien liggen er echt nog zoveel verborgen schatten in de kluizen van platenmaatschappijen als zij ons willen doen geloven. Deze van Gil Scott-Heron is in ieder geval een schot in de roos. Tijdens de opnames van zijn laatste album waagde hij zich aan de piano aan interpretaties van enkele oudere songs. ‘Alien (Hold On To Your Dreams)’ klinkt even relevant als vierendertig jaar geleden en is het perfecte voer voor de jonge en oude activist. (JVL)

Ryan Vail – Grow

Een rauwe, fluisterende stem en industriële beats nemen je mee in een nummer over de laatste ademtochten. De subtiele vrouwenstem die naar het einde toe ontsluimert, is slechts een doekje voor het bloeden. Ryan Vail maakte een volledige ep over het overlijden van een vriend en als die even ontstellend is als de song ‘Grow’ wordt het een echte aanrader. (JVL)

SZA – Sweet November

SZA overtuigde al enkele maanden geleden met ‘Ice Moon’ en bevestigde nogmaals met ‘Babylon’. In tegenstelling tot deze vorige nummers, heeft de krullenbol haar nieuwe single ‘Sweet November’ een veel lager FKA Twigs-gehalte en gaat de song eerder de blueskant op. We klagen niet. (SH)

Sway Clake II – Secret Garden

Moest je nog niet overtuigd zijn door Sway Clarke II z’n fijne r&b nadat hij het voorprogramma verzorgde van Haim, zal ‘Secret Garden’ er vast wel voor zorgen. Repetitieve beats met een Frank Ocean-achtige stem erover; meer heb je soms niet nodig om ons te plezieren. (SH)

Dark0 – Chaos

Dark0 is een producer die instrumentale grime maakt en ons met ‘Chaos’ een geweldig visitekaartje aflevert. Het nummer doet denken aan Fatima Al Qadiri’s subtielere werk, bouwt vijf minuten verder op één idee en kabbelt in de meest positieve zin van het woord. Een ep volgt binnenkort op Visionists label Lost Codes. Het volledige nummer stream je hier.

playlist: