Oddisee, afkomstig uit Washington DC, kwam gisteren zijn nieuwste album ‘The good fight’ voorstellen in het Cactus Muziekcentrum. De man is al actief sinds 2008, maar pas echt opgepikt na het nummer ‘Paralyzed’, waarin hij zijn raps brengt over een verknipte Bon Iver-sample. Zijn aan de Native Tongues (A Tribe Called Quest, De La Soul, Jungle Brothers,…) schatplichtige sound kreeg op zijn laatste worp een meer vrolijke, poppy aanvulling.
Voorprogramma was de Brugse Jx2BigApe-crew, die onder meer Ozi One in de rangen heeft. Het moest een terugkeer naar de underground sound zijn, aangevuld met wat reggae-invloeden, maar bleek eerder een flauw afkooksel, waarin verschillende stereotypes de revue passeerden. Bindteksten in slecht Engels (hoewel de heren in hun thuisstad waren), gun sounds, een verplicht acapella bisnummer,… Hierdoor straalde de groep weinig authenticiteit uit.
De podiumopstelling van Oddisee beloofde echter meer. Aangezien zijn band Good Company hem vergezelde, verwachtten wij ons immers aan een voller geluid dan dat van op plaat. Helaas bleek al tijdens de opwarm-jamsessie van de band dat het geluid barslecht klonk, waardoor verscheidene nuances verdronken in de geluidssoep. Hierdoor moest een theedrinkende Oddisee zijn beste beentje voorzetten om de boel recht te trekken. Aftrappen deed hij met ouder werk waarbij hij meteen toonde aan het voorprogramma wat een flow nu werkelijk is. Snedig, snel en actief vuurde hij de rhymes af op het publiek, dat dit alles echter wat apatisch in ontvangst nam.
Na wat geginnegap met zijn band, werd er geput uit ‘The good fight’. Het meer soulvolle geluid dat eerst de zaal werd ingestuurd, werd plots onderbroken door een meer hedendaags, elektronisch aandoende variant. Die kon je omschrijven als een minimalistische versie van Waka Flocka Flame z’n materiaal, maar was dan wel muzikaal verantwoord om te luisteren. In het laatste kwartier raakte het publiek door die opzwependere sound eindelijk op stoom. Het einde was dan ook abrupt, al was afscheidsmuziekje Pharoahe Monch’s ‘Simon says’ ook wel weer meteen een goede opener voor de afterparty.
De energie waar de avond nog mee afgesloten werd, mocht zo uiteindelijk toch al wel iets vroeger aanwezig zijn. Oddisee toonde live vooral dat hij verschillende stijlen van hiphop op een hoog niveau kan brengen, maar door die afwisseling ontbrak een rode lijn in het optreden. We kregen een bovengemiddelde show te zien, die dus helaas volledig de nek omgewrongen werd door de erbarmelijke, een concertzaal onwaardige, geluidsmix.