Opdat je het internet niet zou moeten afschuimen op zoek naar de betere verborgen gitaarmuziek, geven wij je een overzicht met tien indierockartiesten waar wij in geloven. Eerder bespraken we al twintig te ontdekken bands en muzikanten uit de popwereld en zochten we ook in de experimentelere en elektronische hoek naar vers talent. We hopen in de tweede jaarhelft van deze jongens en meisjes snel meer te horen.
Hockeysmith
Annie & Georgie zijn zussen, delen de achternaam Hockeysmith en hebben schijnbaar een interessante missie. De twee meisjes lijken wel een nieuw, experimenteel geluid in de rockwereld te willen introduceren. Op de ep ‘But blood‘ kiest het tweetal voor hypnotiserende, eigenwijze zang, een verrassend elektronisch laagje en vooral voor een dreigende sound. Daardoor klinkt het vier nummers tellende plaatje bij momenten best experimenteel en intrigerend, terwijl op andere momenten dan weer een dreigende onderhuidse spanning heerst.
Oscar
Nog meer Brits geweld komt van de singer-songwriter Oscar. Zijn sound wordt vaak vergeleken met die van Blur en wie hieronder even naar ‘Sometimes’ luistert, zal dat meteen begrijpen. De Londense kerel weet perfect hoe hij liedjes moet schrijven die tegelijkertijd dankzij hun lo-fi-bedroompopklanken klein of sympathiek klinken en uitbundig van aard zijn. We vermoeden dat de Londenaar zelfs de grootste britpophater van zijn talent kan overtuigen, zijn prettige songs toveren namelijk een lach op ieders gezicht.
Ex Hex
De tijd dat gitaarmuziek een mannenzaak was, lijkt gelukkig definitief voorbij. In dit lijstje wordt bijvoorbeeld de helft van de formaties aangevoerd door een vrouw, met Ex Hex is hebben we een groep die uit drie vrouwen bestaat. Die Amerikaanse groep brengt in oktober via Merge haar debuutplaat uit en afgaande op de eerste singles wordt die bijzonder straf. ‘Hot and cold‘ was een catchy retronummer waar je het meteen warm van kreeg, het potigere ‘Don’t wanna lose’ leek dankzij een aanstekelijk refrein dan weer een stouter zusje van HAIM.
Totoake
Tijd nu voor bipolaire muziek uit de gitaar en mond van de Amerikaanse singer-songwriter Totoake. Die maakt namelijk muziek die langs de ene kant een emorandje bevat, maar langs de andere kant duidelijk ook onder een stralende zon gemaakt is. Het eerste hoor je duidelijk in ‘Make it work‘, een wanhoopslied met brommende gitaarklanken. Het tweede valt dan weer op in het olijke, door steeldrum gekleurde ‘All night long‘. Met slechts 237 Facebookfans is Totoake ongetwijfeld de minst bekende artiest in deze serie, diegene met het minste potentieel is de muzikant evenwel zeker niet.
Shunkan
De Nieuw-Zeelandse Marina Sakimoto ofte Shunkan lijkt ons het type artiest dat bruist van de inspiratie en goede ideeën. Ze liet in haar eerste werk al verschillende geluiden en invloeden horen, van Sufjan Stevens en Yeah Yeah Yeahs in ‘Dust in your eyes’ tot een meer popgeoriënteerde sound in het donkere, met glockenspiel gevulde ‘Strawberry hair‘. Eén ding is duidelijk: de muzikante doet volledig haar eigen ding en houden we serieus in de gaten vanwege haar uitermate boeiende, eigenzinnige sound.
Viet Cong
Viet Cong is een Canadese groep die bestaat uit twee ex-leden van Women en algemeen gesproken eerder te catalogeren valt onder “post-punk”. Het geluid dat de band fabriceert voelt een beetje oud aan omwille van de lo-fi-aanpak, logge riffs en anachronistische, erg Amerikaanse gitaren, maar is eigenlijk wel een diepgaandere studie waard. Wie zich daartoe wil inzetten, hoort net een diverse sound met heel wat arty elementen, afwisselende structuren zowel in songs als tussen liedjes en compromisloze experimenten waar je hoofd lichtjes van gaat tollen.
Frankie Cosmos
Moet een song echt meer dan drie minuten duren om van waarde te kunnen zijn, nee toch? De mooie liedjes uit Frankie Cosmos‘ debuutalbum variëren qua lengte tussen een ruime minuut en een kleine tweeënhalve minuut en weten op die korte tijd steevast uitstekend te charmeren. Het kleine ‘Birthday song‘ werd opgepikt door Pitchfork en startte de buzz rond haar persoon met schattige vocals en aangename tempoversnellingen. ‘Buses splash with rain’ is onze uitgesproken favoriet, dankzij een intiem, vrolijk sfeertje en plezierige gitaarklanken.
Francis Lung
Alles wat Tom McClung aanraakt, verandert in goud, zoveel is duidelijk. Als bassist was hij één van de ingenieurs achter het succes van WU LYF, bij Los Porcos creëert hij mee zomerse deuntjes die ergens tussen yacht rock en disco zweven. Zijn soloproject Francis Lung is daarnaast ook razend interessant. Net na de befaamde split was er al het sterke ‘Age limits‘, de echte bevestiging kwam er met het uitzonderlijke ‘A selfish man’, waarin de Brit over een hobbelend, geniaal gitaarriffje zingt. Op post-hitmateriaal is het vervolgens al veel te lang wachten, binnenkort moet er echt wel iets nieuws verschijnen.
Wolf Alice
Terwijl Wolf Alice veel te vroeg door Britten de hemel ingeprezen werd, deed de groep er volgens ondergetekende goed aan niet te hard van stapel te lopen en eerst nog een ep uit te brengen alvorens een langspeler te releasen. Nu horen we immers hoe sterk het groeivermogen van het Londense gezelschap nog wel niet was. Op ‘Creature songs‘ valt op hoe hard het viertal kan rocken, met het catchy ‘Moaning Lisa smile‘ en het bigger than life-anthem ‘Storms’ op kop. Tezelfdertijd imponeert het kwartet ook met haar opbouwen in de twee overige nummers.
Alex G
Met Alex G bedoelen we wel degelijk het pseudoniem van de Amerikaanse artiest Alex Giannascoli en niet de gelijknamige popzangeres die zichzelf ook als “singer-songwriter” omschrijft. Onze Alex maakt fijne indierockliedjes die schijnbaar in ‘s mans slaapkamer gemaakt werden en duidelijk een plekje waard zijn in de catalogus van het geweldige Orchid Tapes. De nummers hebben namelijk een moeilijk te omschrijven, maar erg fijn undergroundgevoel, hoewel ze eigenlijk ook weer niet zo bijzonder uitdagend zijn. Ontdek hieronder waarom de man de bijnaam “the internet’s secret best songwriter” kreeg.