De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar die ruwe diamantjes komen niet altijd meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Onder Verse Vangst serveren we wekelijks een handvol nieuwe Belgische nummers die je misschien over het hoofd zag, maar het beluisteren meer dan waard zijn. Support your local scene!
In tijden als deze is een portie wholesome content en wat vredelievende muziek welgekomen. Laat dat nu net hetgene zijn waar G’houzi Rah en Bert Juliaan Vercruysse, als Nerts, zich met ‘Don’t fuzz’ ons mee verblijden. De videoclip is zo teder en onschuldig, terwijl soggy elektronica en akoestisch gitaargepluk elkaars armen trachten te vinden. Jammer dat we de twee nog niet elders kunnen vinden dan op YouTube. Misschien is dat iets wanneer Rah en Vercruysse vinden dat het tijd is om hun nummers eens te bundelen tot een volwaardige ep of album. We kijken er alleszins naar uit.
Van fuzzy indie naar psychedelische jazz. Dat lijkt ons de perfecte overgang. Het Brugse VENTILATEUR komt volgend jaar éindelijk met een debuutalbum. Dat kondigde het trio afgelopen week trots aan. Hoewel het drietal dit jaar de soundtrack schreef en uitbracht voor ‘Happiness’, een theaterstuk rond de gelijknamige film van Todd Solondz, komt er in maart een volwaardig studioalbum die ‘Hoofdplaat’ zal heten. Het album verschijnt in maart via W.E.R.F. Een eerste blik op dit plaat wordt geworpen door ‘Nectar’. Laat je niet meteen van de wijs brengen door de nature recordings die het nummer inleiden. Eens de gitaar heerlijk aanzwelt, komen begeleidende elektronica in eb en vloed je bezweren.
Het bijzonder warme verhaal achter het ontstaan van Mólo Sâyat kun je uitgebreid lezen op hun website. De band is een multiculturele melting pot rond Pôl Seif, een Libanees zanger die in Brussel saxofonist Mathieu Najean leerde kennen. Na een hele tijd cafés, bars en straten te hebben afgeschuimd komt de band binnenkort (volgende week!) met een nieuwe plaat. De leden vond elkaar na enkele jaren van hindernissen terug. In 2019 trok de groep een tijdje naar Libanon waar ze in tien dagen een plaat inblikten.
Deze eerste single van die plaat voelt vrij zuiders. Toch kun je je niet van de indruk ontdoen dat er heel wat meer aan de hand is dan de voor de hand liggende prachtige, Arabische gezangen van Seif. Hoe saxofoon, klarinet, contrabas en trompet simultaan zo mooi kunnen vinden, is bijzonder fraai. Najean lijkt doorheen het nummer met zijn klarinet bijna een verhaal te vertellen, dat prachtig complimenteert met de stem van Seif.
Het is eigenlijk vrij indrukwekkend wat Ivori Moss op hun debuut-ep ‘Deep dive’ weet te presteren. Broers Jasper en Sander Bullynck lijken bijna spelenderwijs door allerhande deep house en techno-beats te grasduinen die hier en daar een beetje doet denken aan Kelly Lee Owens. En dan mixen ze die met de prachtige stem van (hun nicht) Aline Goffin die vooral een soort alternatieve r&b-indruk opwekt. Resultaat na enkele singles en nu ook deze ep? Het wérkt, bijzonder goed zelfs. Van de gloednieuwe nummers blijft het aanstekelijke ‘Pleasure’ het meeste hangen, omwille van de luchtige elektronica een poppy sfeer die ze opwekt.
Afgelopen vrijdag verscheen eveneens de zelfgetitelde debuut-ep van Bat Eyes. De groep surft al sinds vorig jaar op enkele singles. Hierbij stelden we ons steevast élke keer de vraag wanneer die ep/plaat nu eens zou vallen. Op de ep bundelt het viertal hun reeds uitgebrachte nummers samen met een nieuw nummer ‘I don’t mind’. Hoewel ‘You’re the breeze’ nét niet de cut haalde, kun je wel stellen dat de groep zich in ijltempo aan het manifesteren is in de scene. Case in point, de nieuwe single die iets gelaagder is dan z’n voorgangers. Toch valt ook deze heerlijk in het uitgebreide alternatieve rock-klankenpallet in te delen.