The Antlers zijn begonnen met een tour langs alle grote steden in Europa en landen vanavond in de Amsterdamse zaal Melkweg. Eerder dit jaar zag ondergetekende de groep in Londen, toen hun meest recente album ‘Burst Apart’ nog maar net uit was. Ze speelden toen bijna alleen nummers van hun nieuwe plaat en lieten daarmee de fans van het eerste uur toch wat in de steek. Nu de mannen alweer een tijdje aan het toeren zijn, lijkt er gelukkig ook weer ruimte voor ouder materiaal.
Voor The Antlers ons mogen betoveren, krijgen de toeschouwers in de uitverkochte kleine zaal van de Melkweg eerst een half uurtje muziek van Dry The River voorgeschoteld. Deze Britse formatie bezit duidelijk de potentie om de zalen op eigen kracht te gaan vullen. De liedjes kunnen nog wel wat origineler, maar de mooie stem van Peter Liddle maakt grote indruk.
We zijn dus goed opgewarmd wanneer The Antlers aan hun ruim anderhalf uur durende set beginnen. Het viertal lijkt zich eerst nog even druk te maken om de afstemming van het geluid, waardoor ze de eerste paar nummers de indruk wekken er niet helemaal bij te zijn. ‘Parentheses’ en ‘No Widows’, twee hoogtepunten van ‘Burst Apart’, klinken daardoor helaas nog wat gebrekkig. Gelukkig herpakken de heren zich snel en weten ze de zaal binnen de kortste keren mee te krijgen met hun dromerige, atmosferische composities. Vooral de jammerende zang van frontman Peter Silberman gaat keer op keer door been en merg.
De meer glooiende nummers van ‘Burst Apart’ worden afgewisseld met donkere liedjes van ‘Hospice’. Keer op keer werken The Antlers vanuit stil opgebouwde passages naar grootse climaxen toe. De mannen zijn niet bang zijn te experimenteren met de songs en zo komt het dat we veel liedjes in een net wat ruiger of speelser jasje voorbij horen komen. Na vele hoogtepunten waaronder ‘Rolled Together’ en ‘Every Night My Teeth Are Falling Out’ sluit de band af met het kale, maar des te indrukwekkendere ‘Putting The Dog To Sleep’. Geheel volgens het boekje benadrukt toetsenist Darby Cicci nog een keer hoe fijn hij het vindt om in Nederland te zijn, alvorens hij met zijn maten het podium verlaat.
Het publiek neemt daarmee echter geen genoegen en blijft klappen tot het kwartet terugkeert om nog een drietal nummers te spelen. En met de zinderende uitvoering van afsluiter ‘Epilogue’ tonen Silberman en zijn kameraden nog eenmaal hun veelzijdige kwaliteiten: gevoelige liederen, bezwerend gitaarspel en bovenal betoverende zang.
Setlist
Parentheses
No Widows
Kettering
French Exit
Atrophy
Corsicana
Rolled Together
Every Night My Teeth Are Falling Out
Hounds
Putting the Dog to Sleep
Encore
I Don’t Want Love
Sylvia
Epilogue
Melkweg zet de komende weken onder meer Customs (30.11), The Boxer Rebellion (07.12) en LCMDF (17.12) op het podium. Klik hier voor tickets, de volledige kalender en verdere info.
Album ‘Burst Apart’ verdeeld door V2