Verse Vangst: deze vijf nieuwe songs van eigen bodem mag je niet missen

door Gilles Dierickx

De Belgische muziekbodem zit vol talent, maar niet altijd komen die ruwe diamantjes meteen terecht bij het publiek dat ze verdienen. Voor het vijfde jaar al intussen bundelen we met Verse Vangst wekelijks nieuwe Belgische releases die je misschien over het hoofd zag, maar het beluisteren meer dan waard zijn. And as always: support your local scene!

Je kan alles ook handig beluisteren in onderstaande Spotifylijst.

De artistieke duizendpoot in Jasper Maekelberg trok onlangs alweer een nieuw muzikaal schoentje aan: hij stripte z’n eigenste Faces On TV ook live tot een impressionante soloshow, en trok daarmee onder meer al Europa rond als opener voor Balthazar. Eind vorig jaar loste Jasper de eerste single na de debuutplaat ‘Night funeral’, uit 2018, en smokkelde meteen kilo’s meer funk, exotica en uptempo popgrooves in z’n doorgaans eerder mysterieuze sound. Dat synth-wizard Pomrad het vervolgens niet kon laten dat dansbare geheel dezer dagen van een remix te voorzien, lijkt vervolgens eigenlijk alleen maar logisch. Het resultaat? Spacedisco die zo uit de DEEWEE-studio lijkt te glibberen, met baslijnen flítsend van de neon.

Nadat San Kofa Rythm Records 2019 nog geslaagd afsloot met ‘Seis estudios para guitarra’, een ep van Susobrino waarop die traditionele Boliviaanse gitaarklanken exploreert, staat er voor het nieuwe Antwerpse label alweer een tweede release in de steigers. Bezieler DTM Funk, die ook als DJ, curator en all round connoisseur het mooie weer maakt binnen alles wat ruikt naar global sounds en leftfield electronica, viste dit keer het debuutalbum van Soft Focus op.

Met dat nieuwe project bundelt Toon Janssens – ofte producer Title, wiens eclectische beat-ep ‘Rapture’ hier zo’n twee jaar geleden ook werd bewierookt – een reeks tracks samen die hij doorheen de jaren in een iets intiemer spectrum schiep. Na ‘Circles’ illustreerde ‘The forest’ deze week hoe innemend Toon haast beatloos over een spectrum tussen elektronisch en akoestisch glijdt, waarbij field recordings en uitgepuurde, repetitieve samples boeiend het voortouw nemen.

Bonzo’s vorig jaar verschenen debuut ‘Always, holidays’ kreeg van ons vier sterren opgespeld en schopte het later ook moeiteloos tot in de top 20 Beste Belgische albums van 2019. Het gaat het orkestje van Thijs Boyen eigenlijk al een aantal jaar gezapig voor de wind in slacker- en indie-middens, en met het nieuwe ‘Everyday’ lijken ze daarvan wel nog even verzekerd. De falsetto’s worden bovengehaald op dit met pastelkleurige gitaarlijntjes opgefleurde psychpopliedje, om daarmee even smachtend als nonchalant richting drieënhalve minuut te dobberen.

Eind januari betrad een opgefrist IDIOTS opnieuw het nationale gitaartoneel, klaar om – zonder uitroepteken en mét nieuwe drummer – die no-nonsense rock-‘n-roll in een derde plaat richting je smoelwerk te mikken. Anno 2020 gaat het viertal echter even doelbewust voor de dansbenen, bewijst nu ook tweede single ‘Lonewolf’: stonerfunk die stóómt van de grooves en ontdaan werd van zowat alle franjes – tot het weglaten van de vocal toe. Shtrak!

Het Brusselse Woolvs heeft intussen drie ep’s op z’n conto staan (waarvan de derde hier in oktober aan je werd voorgesteld), dus zag Willem Malfliet de tijd stilaan rijp voor een full debuut van z’n band – gepland voor voorjaar 2021. Met het nieuwe ‘Evening postcard bin’ loste Woolvs daaruit onlangs al een eerste track, waarop Ottla-saxofonist Thomas Jillings het viertal vergezelt. Samen leveren ze een zwalpend en ietwat bevreemdend neo-noir poplied af, dat barst van de details en in al z’n berusting net een boeiende dramatiek weet te verwerken. Keep an eye!